สวัสดีค่ะหายไปหนึ่งสัปดาห์
กลับมาตามสัญญาที่จะเม้าท์มอยสีสันต์ของชีวิตในโรงพยาบาลเยอรมัน หลังจากไปนอนเล่นในหมอส่องกล้องผ่าเอาน้องซีสต์ออก ตอนนี้พักฟื้นอยู่บ้านเรียบร้อยแล้ว อาการดีขึ้นมากแล้วยังมีเจ็บแปลบบ้างเล็กน้อย
แต่ก็ชิวนะ
เอาล่ะหลายคนอยากจะรู้แล้วว่าบรรยากาศหรือการรักษาของที่นี่จะเป็นอย่างไร
ณ. โรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยเมืองมิวนิค ซึ่งจะมี สองวิทยาเขต คือ ในเมืองกับนอกเมือง มาดามของเรียกอย่างนี้แล้วกันนะค่ะ ที่มาดามรักษาตัวจะเป็นวิทยาเขตในเมืองดูแลหลักๆเกี่ยวกับสุขภาพสตรี และเด็ก เป็นตึกเก่าแก่ คล้ายๆกับรพ.จุฬาในกรุงเทพเลย บรรยากาศขลังมาก ราวกับอยู่ในวังเก่าของขุนนางในสมัยก่อน แต่ก็สวยงามและร่มรื่นดี
http://www.kinderwunsch-uni-muenchen.de/
ส่วนวิทยาเขตที่อยู่นอกเมืองนั้นเป็นตึกใหม่ทันสมัยอุปกรณ์การแพทย์ครบครับ คลอบคลุมการรักษาโรคต่างๆได้ทั้งหมด
ณ. โรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยเมืองมิวนิค ซึ่งจะมี สองวิทยาเขต คือ ในเมืองกับนอกเมือง มาดามของเรียกอย่างนี้แล้วกันนะค่ะ ที่มาดามรักษาตัวจะเป็นวิทยาเขตในเมืองดูแลหลักๆเกี่ยวกับสุขภาพสตรี และเด็ก เป็นตึกเก่าแก่ คล้ายๆกับรพ.จุฬาในกรุงเทพเลย บรรยากาศขลังมาก ราวกับอยู่ในวังเก่าของขุนนางในสมัยก่อน แต่ก็สวยงามและร่มรื่นดี
ส่วนวิทยาเขตที่อยู่นอกเมืองนั้นเป็นตึกใหม่ทันสมัยอุปกรณ์การแพทย์ครบครับ คลอบคลุมการรักษาโรคต่างๆได้ทั้งหมด
ต้นเดือนกรกฏามาดามอัลตราซาวล์ตรวจภายใน พบถุงน้ำหรือทั่วไปเรียกว่า ซีสต์ ขนาด 3 ซม. บริเวณรังไข่ข้างซ้าย แต่ไม่สามารถระบุได้ชัดเจนว่าอยู่ภายในรังไข่ ภายนอก หรือบริเวณท่อนำไข่ ซึ่งจริงๆแล้วไม่ต้องผ่าออกก็ได้ แต่มาดามมีความจำเป็นต้องเอาออก หมอเลยนัดวันผ่าตัดกันไป เป็นการผ่าตัดครั้งแรกของชีวิต แถมมาทำต่างบ้านต่างเมืองอีก
วันผ่าตัดคือวันที่ 21 กรกฎาคมที่ แต่ก่อนถึงวันผ่าตัด
1 วัน คนไข้ต้องมาลงประวัติสุขภาพกับวิสัญญีแพทย์
พูดคุยทำความเข้าใจเกี่ยวกับการวางยาสลบ และการผ่าตัดนั้นๆ
ในกรณีของมาดามจากการสัณนิฐานของหมอ ถุงน้ำน่าจะเกิดอยู่บริเวณภายในท่อนำไข่จึงแนะนำให้ตัดท่อนำไข่ออก
ซึ่งรังไข่ก็จะยังอยู่ปกติ ด้วยความสงสัยเพราะเห็นแต่ในรูปว่าท่อนำไข่และรังไข่มันเชื่อมติดกัน
เลยถามหมอไปว่า ถ้าตัดท่อนำไข่ออกแล้วรังไข่มันจะอยู่ยังไง ไม่ร่วงลงมาหรอเหมือนเราตัดกิ่งไม้ที่มีผลติดอยู่อะไรประมาณนั้น พอถามเสร็จหมอแอบขำในใจ
อ้าวก็คนไม่รู้นิหว่าก็ถามไปตรงๆงิ นางเลยอธิบายว่า ท่อนำไข่มันไม่ได้ติดกันโดยสิ้นเชิงถึงตัดออกไปรังไข่ยังสามารถอยู่ในที่เดิมของมันได้เนื่องจากยังมีส่วนอื่นยึดติดไว้
อ่อเข้าใจ สบายใจได้นึกว่าจะเหลือ รังไข่แค่ข้างเดียว
แต่เปอร์เซ็นต์ในการตั้งครรภ์โดยธรรมชาติก็อาจจะยากขึ้น เพราะไม่มีท่อให้น้องจิวิ่งไปหาน้องไข่นั้นเอง
หลังจากที่พูดคุยทำความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้วก็กลับไปพักผ่อน
การผ่าตัดเล็กอาจไม่จำเป็นต้องค้างที่รพ.ก่อนผ่า เพียงแต่งดน้ำงดอาหารตั้งแต่หลังเที่ยงคืนแล้วกลับมาใหม่วันรุ่งขึ้น
พร้อมขึ้นเขียง ฮึๆๆๆๆ เวลาผ่าจริง เก้าโมงครึ่ง ก็ต้องมาแต่เช้า
ลงทะเบียน เตรียมเปลี่ยนเสื้อผ้า โน่นนี้ พอใกล้ๆ
เก้าโมงพยาบาลเรียกเปลี่ยนชุดเตรียมขึ้นเตียงไปห้องผ่าตัด โอ้วๆๆๆ ไปแล้วๆ
สองนางพยาบาลเข็นลงมาจากห้องพัก เข้าห้องเตรียมก่อนผ่า(ไม่รู้เรียกว่าอะไร) ภายในห้องดูวุ่นวายมาก ขนาดห้องเล็กๆประมาณห้องครัว พยาบาลสองคนแรกมาจัดการถอดชุดที่ใส่ไว้แล้วคลุมด้วยผ้าห่ม
บรือออ เย็นว๊าบๆ อีกคนมาจัดเตียงมัดเท้า ต่อมาเจาะสายน้ำเกลือเข้าที่ข้อมือ ให้ดมออกซิเจนพร้อมฉีดยาสลบ
รวมๆแล้วมะรุมมะตุมรุมรักมาดามกัน 5-6
คนได้
อยู่ห้องเตรียมน่าจะราวๆไม่เกิน 10 นาที
จำได้ว่าสูดออกซิเจนไป สามฟืดใหญ่ๆ แล้วก็หลับไปเลย สำหรับใครที่มีอาการแพ้ต่างๆ
หมอจะถามก่อนขึ้นเขียงอีกทีเพื่อความแน่นอน ถ้าเป็นอาการแพ้อาหาร สัตว์
หรือสิ่งของ อาจจะไม่ยากมากในการแจ้งรายละเอียด แต่ถ้าแพ้ยา ย้ำเลยให้แจ้งเป็น ชื่อวิทยาศาสตร์ เท่านั้น
เพราะยาส่วนใหญ่ในประเทศไทยและทั่วไปมักใช้ชื่อตามบริษัทยาที่ผลิตตั้งขึ้น
ซึ่งต่างประเทศจะไม่รู้จักเช่น ยาแก้อักเสบ Rulid คือ Roxithromycin เป็นต้น
เข้าห้องผ่าตั้งแต่เก้าโมงออกมารู้สึกตัวอีกที
เที่ยงวันเป๊ะ 3 ชม. หลับยาวจ้า ตื่นมาพร้อมสายน้ำเกลือ
สายท่อปัสสาวะ สายเดรนเลือดและแถมด้วยยาแก้ปวดอีกกระปุกนึง โอ้ยย้วยเยี่ย กระดุกกระดิกไม่ได้เลย สักพักได้สติดีๆ
พยาบาลเข็นเตียงกลับมาห้องพักฟื้น สามีผู้น่ารักนั่งรอยิ้มร่าอยู่ในห้องเรียบร้อย
มีคุณยายคนไข้นอนเป็นเพื่อนอีกหนึ่งคน ห้องพักเป็นแบบนอนสองคน ที่นี่ญาตินอนเฝ้าไม่ได้
แต่อยู่ดูแลได้จนถึงสองทุ่ม ภายในห้องอารมณ์คล้ายโรงแรม มีโต๊ะเครื่องแป้ง โคมไฟ
ตู้เสื้อผ้า โต๊ะอาหารเล็กๆ อ่างล้างหน้า
ห้องกว้างพอสมควรเลย และด้วยตัวรพ.เป็นตึกเก่าจึง ไม่มีเครื่องปรับอากาศ
ไม่มีพัดลม แม้กระทั้งลมธรรมชาติยังไม่อยากจะพัดเล้ยยยย มีแต่เครื่องทำความร้อน แม่เจ้าประคุณรุนช่อง ร้อนบัดสบ แผลก็ปวดร้อนก็ร้อน ทนค่ะทน พอจะหลับเข้าหน่อย คุณพยาบาลเข้ามาเยี่ยม ทุกๆสองชั่วโมงเลยวัดไข้บ้างความดันบ้าง แต่ไม่มีอาหารมาให้ โน่นค่ะกว่าจะได้กิน ห้าโมงเย็น หิวแทบตายน้ำเกลือมิได้ช่วยอะไรเล้ยยย อาหารเป็นข้าวต้มถ้วยน้อยๆ ชา และโยเกิร์ตรสบูดๆ แหวะมาก
คุณพยาบาลน่ารักกันทุกคน ดูแลเอาใจใส่ดีนะ แต่มือหนักมาก ฉีดยา เปลี่ยนพลาสเตอร์แผล หรือเอาสายน้ำเกลือออกที น้ำตาเล็ดอ่ะ พยาบาลยังมือหนักขนาดนี้แล้วหมอจะขนาดไหน ตอนผ่าถ้าไม่ฉีดยานอนหลับคงมีตายกันไปข้างนึง ตอนตื่นมาที่แรกเจ็บคอมากเพราะเขาต้องสอดท่อหายใจเข้าไป แม่มาดามบอกถ้าหมอมือเบาตื่นมาจะไม่ระคายคอมาก นี่สงสัยกระแทกไปไม่ยั้งเลยมั้งนั้น เพื่อนๆถามว่าเป็นไงมั้งเจ็บไหม ตอบเลย เหมือนโดนรุมสะกำ จะผ่าเล็กผ่าใหญ่เจ็บเหมือนกันหมดบอกเลย ขึ้นอยู่กับว่าทีมแพทย์จะกระทืบไปเท่าไร ใครว่าส่องกล้องเจ็บไม่มาก ค่ะไม่มาก แต่ทรมารม๊ากกกก ปวดซี่โครง ปวดสะบัก เสียดท้อง เพราะหมอต้องอัดแก็สเข้าไป เพื่อจะได้มองเห็นอวัยวะภายในได้ง่ายขึ้น คืนแรกนอนไม่ได้เลย บางคนมองว่าเวอร์ไปไหม ของงี้ต้องลองเองแล้วจะรู้ สายท่อปัสสาวะเป็นไรที่สุดติ่งกระดิ่งลิงมาก อึดอัดสุดๆ แต่ดีที่แผลไม่ใหญ่ โดนเจาะไป 3 รู ขำๆ
ห้องกว้างพอสมควรเลย และด้วยตัวรพ.เป็นตึกเก่าจึง ไม่มีเครื่องปรับอากาศ
ไม่มีพัดลม แม้กระทั้งลมธรรมชาติยังไม่อยากจะพัดเล้ยยยย มีแต่เครื่องทำความร้อน แม่เจ้าประคุณรุนช่อง ร้อนบัดสบ แผลก็ปวดร้อนก็ร้อน ทนค่ะทน พอจะหลับเข้าหน่อย คุณพยาบาลเข้ามาเยี่ยม ทุกๆสองชั่วโมงเลยวัดไข้บ้างความดันบ้าง แต่ไม่มีอาหารมาให้ โน่นค่ะกว่าจะได้กิน ห้าโมงเย็น หิวแทบตายน้ำเกลือมิได้ช่วยอะไรเล้ยยย อาหารเป็นข้าวต้มถ้วยน้อยๆ ชา และโยเกิร์ตรสบูดๆ แหวะมาก
คุณพยาบาลน่ารักกันทุกคน ดูแลเอาใจใส่ดีนะ แต่มือหนักมาก ฉีดยา เปลี่ยนพลาสเตอร์แผล หรือเอาสายน้ำเกลือออกที น้ำตาเล็ดอ่ะ พยาบาลยังมือหนักขนาดนี้แล้วหมอจะขนาดไหน ตอนผ่าถ้าไม่ฉีดยานอนหลับคงมีตายกันไปข้างนึง ตอนตื่นมาที่แรกเจ็บคอมากเพราะเขาต้องสอดท่อหายใจเข้าไป แม่มาดามบอกถ้าหมอมือเบาตื่นมาจะไม่ระคายคอมาก นี่สงสัยกระแทกไปไม่ยั้งเลยมั้งนั้น เพื่อนๆถามว่าเป็นไงมั้งเจ็บไหม ตอบเลย เหมือนโดนรุมสะกำ จะผ่าเล็กผ่าใหญ่เจ็บเหมือนกันหมดบอกเลย ขึ้นอยู่กับว่าทีมแพทย์จะกระทืบไปเท่าไร ใครว่าส่องกล้องเจ็บไม่มาก ค่ะไม่มาก แต่ทรมารม๊ากกกก ปวดซี่โครง ปวดสะบัก เสียดท้อง เพราะหมอต้องอัดแก็สเข้าไป เพื่อจะได้มองเห็นอวัยวะภายในได้ง่ายขึ้น คืนแรกนอนไม่ได้เลย บางคนมองว่าเวอร์ไปไหม ของงี้ต้องลองเองแล้วจะรู้ สายท่อปัสสาวะเป็นไรที่สุดติ่งกระดิ่งลิงมาก อึดอัดสุดๆ แต่ดีที่แผลไม่ใหญ่ โดนเจาะไป 3 รู ขำๆ
ตกกลางคืนนี้พีคสุดที่บอกไปรพ.ไม่มีเครื่องปรับอากาศ
ไม่มีพัดลม เลยต้องเปิดหน้าต่าง และด้วยความที่รพ.ติดถนนใหญ่ รายล้อมด้วยบาร์และ
ร้านอาหาร เจี๊ยวกันทั้งคืน!!!! สนุกมากนอนฟังเสียงรถ เสียงคน เสียงกรนของคุณยายข้างเตียง
แถมด้วยเสียงฝีเท้าของคุณพยาบาลทั้งหลาย ดังเป็นช้างกระทืบโรง เป็นคืนที่หรรษามาก
หลับเต็มตื่นกันเลยทีเดียว!!?? ฮึ่มคืนเดียวก็เหลือเฟือแล้ว สนุกจังนอนรพ.ฮึๆๆๆ
และนี่ก็เป็นประสบการณ์อันหฤหรรษ ในโรงพยาบาลกับการผ่าตัดครั้งแรกในชีวิตของมาดาม อ่อลืมบอกไปมาดามไม่เจอสิ่งลี่ลับใดๆนะฮ๊าฟฟฟ อิๆๆๆ รู้นะว่าอยากถามอ่ะ
และนี่ก็เป็นประสบการณ์อันหฤหรรษ ในโรงพยาบาลกับการผ่าตัดครั้งแรกในชีวิตของมาดาม อ่อลืมบอกไปมาดามไม่เจอสิ่งลี่ลับใดๆนะฮ๊าฟฟฟ อิๆๆๆ รู้นะว่าอยากถามอ่ะ
การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐอย่างแท้จริง
อย่าลืมดูแลสุขภาพกันนะค่ะ
